Przyjmuje się, że Anna Boleyn narodziła się w roku 1501 lub 1507, jednakże jest to kwestia sporna i dzieli ona historyków. Wiemy jednak, że przyszła królowa Anglii przyszła na świat we wsi Blickling w hrabstwie Norfolk, jako młodsza córka Elżbiety Howard i Tomasza Boleyn. Ojciec Anny był szanowanym dyplomatą, a jej matka znana była jako córa Tomasza Howard, 2. Księcia Norfolk. Dziewczynka wychowała się w Hever Castle w hrabstwie Kent, w towarzystwie swego rodzeństwa - starszej siostry Marii i brata Jerzego. Otrzymała edukację wymaganą od kobiety jej klasy. Uczyła się arytmetyki, czytania, pisania i gramatyki, a także historii i genealogii rodu Boleynów. Wymagano też od niej umiejętności, jakie powinna posiadać każda dama, między innymi śpiewu, tańca, etykiety, gry na instrumentach, szycia i wyszywania. Umiała także grać w karty, kości i szachy, polować, strzelać z łuku oraz jeździć konno.Dla ciebie postawiłem ten kraj na głowie!
W 1514 roku Anna wraz z Marią pojawiły się na dworze francuskim jako dwórki Marii Tudor, siostry Henryka VIII. „Róża Tudorów” w październiku tego samego roku została wydana za Ludwika XII, króla
Francji, ten jednak prędko zmarł. Maria Tudor powróciła do Anglii, ale siostry Boleyn zostały we Francji jeszcze kilka lat. Tam Anna nabyła francuskiego polotu, interesowała się modą i kwestiami religijnymi, nauczyła się mówić biegle po francusku. W roku 1521 wróciła do Anglii, gdzie została damą dworu Katarzyny Aragońskiej, pierwszej żony Henryka VIII. Tam Anna miała poślubić Irlandczyka, Jamesa Butlera. Związek ten miał charakter polityczny - James starał się o tytuł markiza Ormondu. Siódmy earl Ormondu zmarł w 1515 roku, zostawiając swoje córki jako współdziedziczki tytułu i posiadłości. W Irlandii jednak potomek trzeciego earla, ojciec Jamesa, podważył te prawa. Henryk, obawiając się, że w Irlandii wybuchną zamieszki, chciał umocnić pozycję Butlera małżeństwem z córą Tomasza Boleyna. Niestety, plan się nie powiódł, a Anna wciąż była niezamężna.
Maria została odwołana z dworu francuskiego wcześniej, dokładnie w 1519 roku. W lutym następnego roku poślubiła szlachcica, Williama Careya. Gdy Anna przybyła na dwór, jej siostra prawdopodobnie była już królewską metresą. Historycy przypuszczają, że dwoje z dzieci Marii to bękarty Henryka VIII, ale król nigdy ich nie uznał, jak to zrobił z synem z łona innej kochanki.
Na dworze Anna zadebiutowała w roku 1522, kiedy to zagrała w przedstawieniu na cześć ambasadorów cesarza. Zatańczyła skomplikowany taniec wraz z Marią Tudor, swoją siostrą Marią Boleyn i innymi damami dworu. Została dostrzeżona na dworze i od tamtej chwili Anna wyznaczała trendy w angielskiej modzie kobiecej, była otoczona wianuszkiem adoratorów, wielu zabiegało o jej względy. Ona jednak była potajemnie zaręczona z niejakim Henrykiem Percy, synem hrabiego Northumberland. Miłość jednak została odkryta przez kardynała Wolseya, który w obecności króla zerwał zaręczyny i kategorycznie odmówił rozmów na temat ożenku z wybrankiem
Nie jest pewne, kiedy Anna została dostrzeżona przez króla. Wiemy jednak, że już w 1526 roku Henryk VIII zaproponował jej pozycję maîtresse-en-titre, czyli jedynej i oficjalnej królewskiej faworyty. Odmowa Anny mogła mieć wiele źródeł - możliwe, że Anna, ucząc się na błędach siostry, która urodziła syna i została odrzucona, chciała być kimś więcej niż tylko metresą. Jednak jest jeszcze opcja, że młoda Boleyn żywiła nadzieję, iż jeśli odmówi, monarcha poszuka nowej nałożnicy. Henryk miał wiele kochanek, ale żadna nigdy nie była jego oficjalną faworytą. Ten tytuł zaproponował tylko Annie. Jej odpowiedź wprawiła króla w osłupienie, ale sprawiła także, że władca jeszcze gorliwiej starał się o uwagę córki Boleynów. Źródła: wikipedia, anne-boleyn.com, Tudorowie. Prawdziwa historia niesławnej dynastii, Życie i śmierć Anny Boleyn
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz